Albicja jedwabista Albizia julibrissin

Albicja jedwabista, biało-różowa, Albizia julibrissin
Albicja jedwabista (Albizia julibrissin) | To roślina, która zachwyca swoimi delikatnymi, jedwabistymi kwiatami i oryginalnymi, składającymi się liśćmi, przypominającymi wachlarze. To drzewo o parasolowatym pokroju doskonale nadaje się do uprawy w pojemnikach, szczególnie na balkonach i tarasach. Wymaga ciepłego, osłoniętego stanowiska, umiarkowanego podlewania i ochrony przed mrozem. Jej atutem jest odporność na okresowe przesuszenie i łatwość pielęgnacji. Dzięki swym egzotycznym walorom świetnie sprawdza się jako roślina soliterowa.
Posłuchaj
00:00
3
Dekoracyjność: kwiatostany, ulistnienie
Gleba: przepuszczalna, żyzna, próchniczna
Kolor kwiatów: różowe
Kwiatostan: wiechowaty
Kwiaty: drobne, rurkowe
Odczyn gleby: obojętna
Owoce: strąki
Pokrój: wyprostowany, rozłożysty
Wysokość: 4-5 m
Okres kwitnienia: VII, VIII
Kolor owoców: brunatne
Trwałość liści: sezonowe
Korona: szeroka, parasolowata, kopulasta
Wilgotność: gleba umiarkowanie wilgotna, gleba umiarkowanie sucha
Stanowisko: słońce
Zastosowanie: roślina dekoracyjna, pojedynczo, pojemniki, tarasy
Spis treści
Opis rośliny Wymagania i uprawa Pielęgnacja Szkodniki i choroby Zastosowanie Wybrane odmiany Ciekawostki

Albicja jedwabista nazywana też albicją biało-różową (Albizia julibrissin), to nieduże drzewo z rodziny bobowatych i podrodziny brezylkowych (wcześniej mimozowych). Naturalnie występuje w Azji (min. Chiny i Japonia), gdzie najchętniej zasiedla suche, piaszczyste równiny i wąwozy oraz obrzeża lasów. Jest też uprawiana w różnych krajach świata jako roślina ozdobna (szczególnie w krajach śródziemnomorskich).

Jak wygląda albicja jedwabista?

Albicja jedwabista w swoich ojczystych regionach to okazałe i rozłożyste drzewo, które może mieć od 8 do 15 m wysokości. Uprawiana w donicach osiąga około 4-5 metrów. Tworzy liczne, rozgałęzione, cienkie, zielone pędy i szeroko rozpostarte gałęzie, pokryte szarą, gadką korą. Często jest drzewem wielopniowym i przybiera rozłożysty, parasolowaty pokrój. Liście rośliny są niezwykle oryginalne – duże, podwójnie pierzaste, zielone, złożone z 6–12 par rozgałęzień (łodyżek), pokrytych szeregami drobnych, zielonych, lancetowatych listków ułożonych wzdłuż łodyżki parami. Układają się na pędach naprzemianlegle. Jesienią przebarwiają się i opadają.

Listki na noc składają się do dołu, przez co roślina bywa nazywana "śpiącym drzewkiem". Ze względu na charakterystyczny wygląd liści, nazywa się ją też mimozą, choć to dwa zupełne różne gatunki.

Albicja jedwabista zakwita latem (VII-VIII), rozwijając kwiaty złożone wyłącznie z długich, jedwabistych, wzniesionych, dwukolorowych (biało-różowych) pręcików, zebranych na wierzchołkach pędów w gęste, główkowate, pierzaste kwiatostany. Po przekwitnieniu kwiaty przekształcają się w szerokie, płaskie, długie, zwisające owocostany (strąki), zawierające małe, owalne, jasnobrązowe nasiona.

Drzewo potrafi tworzyć odrosty korzeniowe.

Wymagania uprawowe albicji jedwabistej

Albicja jedwabista jest uprawiana w Polsce głównie jako duża roślina na taras lub patio. Drzewko preferuje ciepłe, zaciszne, słoneczne stanowiska i średnio żyzne, przepuszczalne, lekkie, umiarkowanie wilgotne, a nawet suche gleby.

W naszym klimacie nie jest w pełni mrozoodporna (ok. -15/-5°C), dlatego jej całoroczna uprawa w gruncie jest niezwykle ciężka. Za bardziej mrozoodporną (do -25°C) uważana jest jedna z form albicji jedwabistej – Albizia julibrissin f. rosea, o mniejszych rozmiarach i różowych kwiatach.

Albicja jedwabista jako gatunek może być rozmnażana przez nasiona, jednak odmiany należy rozmnażać wegetatywnie za pomocą sadzonek pędowych lub przez szczepienie.

Jak pielęgnować drzewko?

Albicja jedwabista preferuje umiarkowane podlewanie – roślina lepiej radzi sobie z chwilowym przesuszeniem niż z nadmiarem wilgoci. Nawożenie jest potrzebne głównie wiosną, kiedy roślina intensywnie rośnie – wystarczy używać nawozów do roślin ozdobnych kwitnących.

Roślina nie wymaga systematycznego przycinania, dobrze jednak znosi zabieg, dlatego w razie potrzeby można skorygować jej pokrój.

Jakie choroby i szkodniki ją atakują?

Albicja jedwabista jest wrażliwa na choroby grzybowe, w tym głównie na fuzariozy, objawiające się więdnięciem, żółknięciem i opadaniem liści. Korzenie albicji mogą być też atakowane przez nicienie.

Zastosowanie ozdobne albicji jedwabistej

W naszym klimacie albicja jedwabista może być uprawiana w ogrodzie jedynie w najcieplejszych rejonach kraju. Jeśli uda się jej zaaklimatyzować i przetrwać, może być wspaniałym drzewem soliterowym, dającym cień w upalne, letnie popołudnia. Ze względu na niską mrozoodporność znacznie lepiej nadaje się jednak do uprawy w pojemnikach, chowanych na zimę do chłodnego, widnego pomieszczenia, chronionego przed mrozem (w czasie zimowania może stracić liście).

Jako roślina pojemnikowa latem może zdobić balkony, tarasy lub ogrodowe patio. Wspaniale nadaje się też do prowadzenia w formie drzewka bonsai.

Wybrane odmiany albicji jedwabistej

  • 'Summer Chocolate' – (zdj. 3) liście czekoladowo-brązowe
  • 'Shidare' – odmiana o płaczącym pokroju, wys ok. 3-4 m

Ciekawostki o albicji

Albicja często przedstawiana jest jako "świecące drzewko", którego kwiaty potrafią świecić w nocy. Niestety, jest to wyłącznie chwyt reklamowy, powielany przez niektóre firmy promujące i sprzedające roślinę, gdyż kwiaty albicji nie mają zdolności fluorescencyjnych i nie świecą ani w nocy, ani o żadnej innej porze, co oczywiście nie zmienia faktu, że są piękne i egzotyczne.


Zdjęcia: Marc, Екатерина Дмитренко, Cristi, aapsky / AdobeStock

Obserwuj
Autor
Katarzyna Józefowicz Katarzyna Józefowicz

Jej pasja to rośliny, a zajmowanie się własnym ogrodem daje jej największą satysfakcję. Dzieli się z Wami swoim doświadczeniem.

Artykuły autora Wszyscy autorzy
Sekrety pięknych storczyków. Eksperci radzą, jakie produkty wybrać do codziennej pielęgnacji
Komentarze

Ciesielska czy rozłupująca? Jaka siekiera do ogrodu?
To się przyda
Tagi
Najnowsze treści