Jesion mannowy (Fraxinus ornus) należy do rodziny oliwkowatych (Oleaceae). W środowisku naturalnym występuje w Europie oraz Azji Zachodniej. W Polsce jest znany z uprawy, ale znacznie rzadziej spotykany od rodzimego jesionu wyniosłego.

Drzewo osiąga do 10m wysokości. Posiada kulistą lub piramidalną koronę. Liście są pierzaste, jajowate. Kwiaty się białe, zebrane w długie wiechowate kwiatostany. Kwitnie w maju. Później wytwarza charakterystyczne owoce - skrzydlaki. To nieliczny gatunek jesionu, który jest ozdobny z kwiatów.

Jesion mannowy - wymagania i uprawa

Jesion można uprawiać w miejscach słonecznych lub lekko zacienionych. Preferuje gleby przepuszczalne, piaszczysto-gliniaste, umiarkowanie wilgotne. Gatunek jest wystarczająco mrozoodporny - można go sadzić zarówno jesienią jak i wiosną. W chłodniejszych rejonach młode okazy warto jednak na wszelki wypadek osłonić. Drzewo toleruje suszę i zanieczyszczenie powietrza. Nie wymaga szczególnych zabiegów pielęgnacyjnych. Można go dokarmić nawozami organicznymi, jeśli jest uprawiany w mało zasobnym podłożu.

Zastosowanie jesionu mannowego

Drzewo można sadzić pojedynczo - jako soliter lub grupą - przy tworzeniu alei lub szpalerów. Ze względu na rozmiary nadaje się do średnich i dużych ogrodów. W ziołolecznictwie wykorzystuje się "mannę" - twardniejący sok, który wypływa z naciętych pędów. Najbardziej znana jest odmiana 'Mecsek' charakteryzująca się zmiennym, często oryginalnym pokrojem i osiągająca do 4m wysokości.

zdjęcie: pixabay.com, CC0 Creative Commons