Skalnica gronkowa (Saxifraga paniculata) to bylina należąca do rodziny skalnicowatych (Saxifragaceae). W środowisku naturalnym występuje w Europie i Azji. W Polsce można ją spotkać w obszarach górskich (szczególnie w Tatrach). Objęta jest częściową ochroną gatunkową.
Problemem jest zagłuszanie skalnic przez silniejsze gatunki i wykopywanie do ogrodów. Roślina osiąga ok. 20cm wysokości. Tworzy gęste, zwarte poduszki. Liście są grube, mięsiste, sinawe zebrane w różyczki. Drobne, pięciopłatkowe kwiaty są osadzone na długich pędach. Mają zielono-kremową barwę. Tworzą wiechy lub baldachy. Skalnica gronkowa kwitnie od czerwca do lipca. Owocem jest mieszek.
Bylinę zaleca się uprawiać na stanowiskach słonecznych, suchych, osłoniętych od wiatru. Preferuje podłoża przepuszczalne, średnio żyzne, dobrze zdrenowane, wapienne. Znosi również gleby jałowe, (np.: piaszczysto-kamieniste). To gatunek wystarczająco mrozoodporny, wytrzymały na suszę. Można go sadzić jesienią lub wiosną. Nasiona najczęściej wysiewa się latem. Ważnymi zabiegami pielęgnacyjnymi jest odchwaszczanie i usuwanie przekwitłych kwiatostanów. Nawożenie i podlewanie jest rzadko konieczne.
Skalnica gronkowa to ciekawe urozmaicenie ogrodów skalnych i alpinariów. Dobrze wygląda sadzona na obrzeżach, w szczelinach murów i między kamieniami. Warto ją komponować z rojnikami, rozchodnikami, skalnicą Arendsa (szczególnie z odmianami o kontrastowej barwie kwiatów) oraz trawami (np.: kostrzewami i turzycami). Na rynku dostępne są także odmiany karłowe.
zdjęcie: Magnus Manske - Magnus Manske (own work), CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=2210888
Kwiaty cebulowe 
Jesienne kwiaty 
Ogród ozdobny 
Rośliny doniczkowe 
Owoce 
Warzywa 
Zioła 
Łąka kwietna 
Roślina tygodnia 
