Rojownik pospolity Jovibarba sobolifera

Rojownik pospolity (Jovibarba sobolifera), znany jako rojniczek, należy do rodziny gruboszowatych (Crassulaceae). W środowisku naturalnym występuje w Sudetach i Karpatach. W Polsce spotyka się głównie na terenie rezerwatów (również w obszarach górskich). Jest objęty ścisłą ochroną gatunkową. Problemem jest niszczenie siedlisk i przenoszenie okazów do ogrodów.

Roślina osiąga 5-10cm wysokości. Rozrasta się głównie w wszerz. Posiada drobne, mięsiste liście zebrane w róże (o śr. ok 5cm) o dzwonkowatym kształcie. W porównaniu z rojnikami liście są bardziej zwarte a rozety mniejsze. Rojownik kwitnie późnym latem i jesienią. Kwiaty są duże, żółte, promieniste, osadzone na długim pędzie. Owocem jest sucha torebka.

Uprawa i wymagania

Rojniczek jest gatunkiem łatwym w uprawie. Znosi mrozy, długotrwałe susze i niedobór składników pokarmowych w glebie. Lubi słoneczne stanowiska i piaszczysto-kamieniste, mocno przepuszczalne podłoża. Nie znosi gleb podmokłych - wtedy szybko gnije. Można go sadzić jesienią lub wiosną. Rozmnażanie z nasion jest problematyczne.

Nie wymaga szczególnych zabiegów pielęgnacyjnych. Nawożenie nie jest wymaganie. Podlewanie dotyczy głównie młodych okazów. Po przekwitnięciu zaleca się usuwać kwiatostany (najlepiej je ciąć, aby nie uszkodzić rośliny).

Zastosowanie

Bylina jest zalecana do obsadzania ogrodów skalnych i alpinariów. Dobrze wygląda na obrzeżach, w szczelinach w murze oraz między kamieniami. Można ją wykorzystywać do obsadzania ogrodów na dachach oraz jałowych, suchych terenów. Dobrze komponuje się z rojnikami, rozchodnikami i skalnicami.

Dawniej - w medycynie ludowej - stosowano go jako lek.

Zdjęcie: H. Zell / CC BY-SA 3.0