Manna mielec (Glyceria maxima) to wysoka, bylinowa trawa kłączowa, należąca do rodziny wiechlinowatych (Poaceae). Naturalnie występuje w Azji i Europie, w tym także w Polsce, gdzie uznawana jest za gatunek rodzimy. Bywa też uprawiana w ogrodach jako roślina ozdobna.

Manna mielec w zależności może dorastać do ok. 0,9-2/3 m wys. Tworzy szarozielone, wąskie, lancetowate, sztywne, przewieszające się łukowato na zewnątrz, trawiaste, zaostrzone na wierzchołku liście o szorstkich brzegach i z wyraźnie zaznaczonym nerwem głównym, biegnącym przez środek blaszki. Liście zebrane są w duże, luźne kępy.

Manna kwitnie wczesnym latem (VI-VII), wydając drobne, wąskie, początkowo zielonkawe, później fioletowo-purpurowe kłoski, zebrane na szycie sztywnego, wzniesionego, trzcinowatego pędu (źdźbła) w bardzo duże, luźne, rozpierzchłe, szeroko rozgałęzione, ażurowe, wiechowate kwiatostany, które w porze kwitnienia górują nad liśćmi.

Manna tworzy też podziemne, pełzające rozłogi, dzięki którym się rozrasta, dlatego na dobrym stanowisku może być bardzo ekspansywna.

Wymagania i uprawa

Manna mielec w naturalnym środowisku najchętniej zasiedla tereny wilgotne jak np. bagna, podmokłe łąki, brzegi zbiorników wodnych lub mokrałada, dlatego w uprawie oczekuje przede wszystkim stale wilgotnego, a nawet mokrego, żyznego podłoża. Preferuje też słoneczne stanowiska, choć urośnie także w półcieniu. Jest dostatecznie mrozoodporna, dlatego może być uprawiana na terenie całego kraju.

Rozmnażanie manny jest niezwykle proste, gdyż roślina równie dobrze rozmnaża się przez wysiew nasion jak i podział czy ukorzenianie fragmentów rozłogów.

Zastosowanie

Manna mielec jako gatunek ze względu na swoje rozmiary i dużą ekspansywność uprawiana jest w ogrodach znacznie rzadziej niż jej kompaktowe i bardziej dekoracyjne odmiany ozdobne, które znakomicie prezentują się w pobliżu zbiorników wodnych, w przybrzeżnej strefie oczek wodnych, a nawet w płytkiej wodzie. Choć odmiany mają zwykle mniejsze rozmiary i słabszą siłę wzrostu, w dobrych warunkach również mogą być ekspansywne, dlatego warto otoczyć ich stanowisko barierą korzeniową i nie sadzić ich w pobliżu delikatniejszych roślin.

W postaci czystego gatunku, trawa bywa też wykorzystywana jako filtr korzeniowy w oczyszczalniach ścieków i strefach filtracyjnych basenów oraz stawów. Tworzy się z niej także sztuczne, pływające wyspy (roślinne wyspy filtracyjne).

Kwiaty rośliny nadają się do cięcia i suszenia.

Odmiany

  • 'Variegata' – o paskowanych, żółto-białych liściach z zielonymi smugami, wys. ok. 50-70 cm


Tekst: Katarzyna Józefowicz, zdjęcia: alaindemaximy, aleoks/Depositphotos