Montaż płyt tarasowych na wspornikach i na sucho
O nowych metodach układania nawierzchni tarasu mówi ekspert - Kamil Drewczyński, Menadżer ds. Wsparcia Sieci Sprzedaży firmy Libet. Wyjaśnia też na czym polega sposób układania tarasu na wspornikach i technologią suchą oraz porównuje je do tradycyjnej metody „na mokro”.
Układanie nawierzchni na tarasie
Wykonanie tarasu technologią „na mokro” wymaga minimum 21-30 dni, natomiast metody alternatywne pozwalają na ukończenie prac nawet w ciągu jednej doby. Chociaż każde z tych trzech rozwiązań gwarantuje doskonałe efekty i najwyższą jakość nawierzchni, to układanie tarasu w technologii suchej lub na wspornikach jest o wiele szybsze, bardziej ekologiczne i ekonomiczne, a także zdecydowanie prostsze i przede wszystkich trwalsze
Możemy wykonać taką instalację w dowolnym czasie. Nie ogranicza nas niska temperatura powietrza, nawet te poniżej 0˚C. Metody te pozwalają również na wykorzystanie wielu nowoczesnych produktów, które nie zawsze polecane są do montażu „na mokro”. Decydując się na układanie tarasu w technologii suchej lub też na wspornikach warto zatem sięgnąć po płyty wykonane ze szlachetnych materiałów i przyciągające wzrok ciekawymi fakturami oraz oryginalną kolorystyką.
Taras wentylowany: montaż na wspornikach
Montaż na wspornikach, tzn. układanie tarasu wentylowanego to metoda, która jest prosta, szybka i tania, a przy tym gwarantuje doskonały efekt końcowy.
„Sposób ten zakłada wykorzystanie specjalnych wsporników, które ustawia się na stabilnym podłożu, a następnie na nich kładzione są płyty. Do wykonania konstrukcji nie są potrzebne specjalistyczne narzędzia, a całość prac można wykonać samodzielnie i w bardzo krótkim czasie. Co więcej, taras można nie tylko szybko i sprawnie ułożyć, ale w razie konieczności także błyskawicznie zdemontować” – mówi specjalista Kamil Drewczyński.
Z punktu widzenia inwestora ważne jest, że dzięki zastosowaniu wsporników możliwe jest układanie pod płytami instalacji elektrycznych, alarmowych i wodnych, bez potrzeby wykonywania żmudnych prac budowlanych. Dodatkową zaletą technologii tarasu wentylowanego jest jej uniwersalność. Można wykorzystywać ją na nowych i starych wylewkach, nie zaś na gruncie. Warunek jest jeden: podłoże musi być stabilne, równe oraz ułatwiające odprowadzanie wody. Jak wygląda sam proces montażu płyt?
Montaż tarasu na wspornikach:
krok po kroku
- Pierwszym krokiem jest zabezpieczenie powierzchni przed szkodliwymi czynnikami zewnętrznymi, np. wodą opadową, wykonując hydroizolację wykorzystując np. papę termozgrzewalną.
- Kolejne zadanie to ustawienie wsporników z tworzyw sztucznych. W zależności od potrzeb można zastosować elementy o wysokości stałej (8 mm) lub regulowanej w zakresach 30-45, 45-70, 70-120 i 120-220 mm.
- Ostatni etap to już oczywiście układanie wybranych płyt tarasowych. Warto pamiętać, że w przypadku tarasów wentylowanych najlepiej sprawdzają się płyty o regularnych, geometrycznych kształtach, czyli kwadraty i prostokąty.
|
Taras na gruncie: montaż "na sucho"
Technologia „suchego” montażu opiera się na rezygnacji z tradycyjnej wylewki na rzecz naturalnego podłoża, odpowiednio wyrównanego, zabezpieczonego i utwardzonego.
Cały proces montażu płyt tarasowych „na sucho” nie powinien zająć więcej niż kilkanaście godzin. Można wykonać go samodzielnie – co więcej, taka metoda jest tańsza o niemal 40% niż tradycyjny sposób układania „na mokro”, zatem można oszczędzić nie tylko czas, ale i pieniądze.
Montaż tarasu na gruncie:
krok po kroku
- Całość prac związanych z budową tarasu – podobnie jak w przypadku klasycznej metody - musi być poprzedzona wykonaniem szczegółowego projektu. Plan ten powinien zawierać wszystkie informacje istotne dla wykonawcy: wymiary powierzchni, realne obciążenia nawierzchni, sposób odwodnienia oraz wzór płyt i właśnie: sposób ich układania.
- Montaż płyt tarasowych „na sucho” należy rozpocząć od przygotowania gruntu, czyli korytowania, wyrównania powierzchni i wykonania spadków. Na wytyczonej przestrzeni trzeba zatem usunąć humus i grunt rodzimy na głębokość co najmniej 20-30 cm.
- Następny krok to ubicie powierzchni oraz wykonanie – przy pomocy piasku – spadków w gruncie, o kącie nachylenia od 0,5 do 3 % i kierunku „od budynku”.
- Po tych czynnościach można przejść do układania geowłókniny, kładąc ją na tzw. zakładkę (o szerokości 15-20 cm) i pamiętając o zrobieniu kołnierza przy ścianach budynku. Materiał ten zatrzyma wszelkie nieczystości, jakie mogłyby dostać się z gruntu do płyt w czasie parowania wody, dzięki czemu nawierzchnia tarasu na dłużej zachowa atrakcyjny wygląd.
Ukladanie geowlokniny.
- Kolejne kroki podczas „suchego” montażu płyt tarasowych to wyrównywanie terenu pospółką lub piaskiem o grubości warstwy do 10 cm oraz ubijanie dna wykopu. Tutaj również trzeba pamiętać o odpowiednim wyprofilowaniu spadku poprzecznego (0,5-3%) i podłużnego (0,5%)
- Na ubitym piasku należy ułożyć warstwę nośną, wykonaną z kruszywa łamanego (grubość frakcji 0-31,5 mm), a w razie potrzeby cały proces (piasek i kruszywo) powtórzyć.
- Ostatnią warstwę podbudowy tarasu powinna stanowić podsypka o grubości ok 3-4 cm, niezagęszczona powierzchnia odsiewek kamiennych 0-7 mm lub alternatywnie mieszanka cementowo-piaskowa 1:4. To na niej należy układać wybrane płyty. Uprzednio jednak, jeszcze przed przystąpieniem do montażu płyt, należy zadbać o ich odpowiednią impregnację. To działanie uchroni materiał przed zabrudzeniami już podczas tworzenia zabudowy. Podczas montażu trzeba pamiętać o zachowaniu jednakowych odstępów między płytami (5-15 mm) i utrzymaniu właściwego poziomu sąsiadujących ze sobą elementów.
Układanie płyt tarasowych
- Ostatni etap prac obejmuje wypełnienie spoin piaskiem średnio lub drobnoziarnistym płukanym (bez zawartości frakcji pylastych) lub fugą żywiczną.
TEMATY NA CZASIE 
Komentarze