Morwa biała (Morus alba)

Morwa biała (Morus alba) należy do rodziny morwowatych (Moraceae). Ojczyzną jej pochodzenia są Chiny, ale roślina rozprzestrzeniła się na wielu kontynentach - w wielu krajach jest uprawiana dla jadalnych owoców.

Morwa biała to niewysokie (10-15m wysokości) drzewo o wniesionym pokroju, wytwarzające sok mleczny. Liście morwy są miękkie i mają jajowaty kształt. Drzewo kwitnie w maju wytwarzając drobne kwiaty - męskie i żeńskie. Owoce - niełupki złożone w owocostan barwy białej osiągają dojrzałość latem.

Wymagania i uprawa

Morwa biała jest rośliną dość łatwą w uprawie. Preferuje słoneczne stanowiska i lekkie, piaszczyste lub gliniaste średniożyzne gleby o odczynie obojętnym. Roślina wytwarza wiele odrostów korzeniowych i pozytywnie reaguje na cięcie. W ostre zimy w chłodniejszych regionach Polski może przemarzać, więc wymaga osłon na zimę (w szczególności młode okazy). Drzewo jest stosunkowo mało podatne na choroby i szkodniki.

Zastosowanie

Owoce morwy białej dojrzewające w lipcu są mniej smaczne od owoców morwy czarnej. Mają słodko-kwaśny smak. Po osiągnięciu dojrzałości szybko opadają na ziemię. Zawierają znaczne ilości witaminy A, C, witamin z grupy B, flawonoidy i taniny.

W medycynie wschodniej zarówno owoce jak i liście morwy białej są polecane przy kuracji odchudzającej. Preparaty z morwy przepisuje się również osobom cierpiącym na cukrzycę.

W ogrodach morwę można wykorzystać do tworzenia wysokich żywopłotów, gdyż liczne odrosty korzeniowe pozwalają na stworzenie gęstych, zielonych ścian.

W Chinach morwę uprawiano od tysiącleci, gdyż jej liście są smacznym pokarmem dla jedwabników. Oprócz tego drewno morwy jest wykorzystywane do produkcji mebli.

Zdjęcia: Abrahami, Luis Fernández García