Szparag pierzasty (Asparagus setaceus) często nazywany po prostu doniczkowym, należy do rodziny liliowatych (Liliaceae). To pochodzący z Południowej Afryki gatunek półkrzewu lub prymitywnego pnącza z rodziny szparagowatych, w naszym klimacie uprawiany jako roślina pokojowa.
W naturze szparag może osiągać znaczne rozmiary, dorastając nawet do 2-3 metrów wys., jednak w uprawiane doniczkowej rzadko przekracza wysokość 50-70 cm.
Szparag pierzasty, mylnie nazywany "paprotką", ma parasolowaty pokrój i piękne, ażurowe, igiełkowate, soczysto zielone "liście", które w górnej części łodygi mocno się rozgałęziają i rozkładają horyzontalnie na boki. W rzeczywistości są to ulistnione pędy szparaga – inaczej mówiąc to pełniące funkcję liści gałęziaki, powstałe ze zmodyfikowanej łodygi.
Rośliny lubią wilgoć, ale ponieważ pochodzą z klimatu, w którym zdarzają się okresy suszy, wykształciły na korzeniach specjalne bulwy, dobrze magazynujące wodę i dające im szansę przetrwania przejściowej suszy.
W odpowiednich warunkach szparag może kwitnąć, wydając białe, drobne kwiaty, które po przekwitnieniu przekształcają się w czerwone, małe, kuliste owoce.
Wymagania i uprawa
Szparag pierzasty to efektowna, ale też dość wymagająca roślina. Potrzebuje jasnego lub półcienistego stanowiska o rozproszonym świetle i pokojowej temperatury (20-24°C). Podłoże musi mieć żyzne, przepuszczalne, ale też stale umiarkowanie wilgotne.
Znosi krótkotrwałą suszę, ale wtedy traci na urodzie, a nawet zrzuca część swoich igiełkowatych "listków". Podobnie reaguje na zalanie, dlatego należy podlewać go często, lecz umiarkowanie. Roślina bardzo lubi też wilgotne powietrze, więc przez cały rok powinna być regularnie zraszana.
Nawozić należy od wiosny do jesieni, co dwa tygodnie – nawozem do roślin o zielonych liściach. Zimą szparag potrzebuje okresu spoczynku, dlatego jesienią należy zaprzestać jego nawożenia, ograniczyć podlewanie i przenieść doniczkę do widnego, ale chłodnego pomieszczenia (12-15°C).
Po kilku latach uprawy szparag traci ładny pokrój, ale można go odmłodzić, silnie skracając wiosną wszystkie pędy.
Problemem w uprawie szparaga mogą być szkodniki i choroby. Wprawdzie atakują roślinę rzadko, ale trudno się ich pozbyć, gdyż szparagi są wrażliwe na chemiczne środki ochrony roślin.
Szparagi rozmnaża się najczęściej za pomocą nasion lub przez podział rozrośniętych egzemplarzy.
Zastosowanie
Szparag pierzasty to piękna roślina pokojowa, która najlepiej prezentuje się w ciekawej doniczce umieszczonej na eksponowanym stanowisku. Może być też ozdobą widnej łazienki lub okna kwiatowego.
Nadaje się także do tworzenia ogródków w szkle, gdyż panujący w naczyniu mikroklimat bardzo jej odpowiada. Pędy szparaga to także wspaniały dodatek do bukietów z kwiatów ciętych.
Tekst: Katarzyna Józefowicz, zdjęcia: Wayne Ray/Wikimedia Commons, Flower Council Holland, Floradania.dk