Logo

Morwa biała

To drzewo kojarzy się wielu ogrodnikom z uprawą przemysłową i hodowlą jedwabników. Tak rzeczywiście jest w rejonach, w których rośnie naturalnie, czyli we wschodniej Azji. W Polsce morwa biała jest głównie gatunkiem ozdobnym, cenionym za dekoracyjne liście i smaczne owoce. Ma niewielkie wymagania uprawowe, więc warto rozważyć jej posadzenie w pobliżu domu.

Spis treści
Jak wygląda? Jak uprawiać? Gdzie sadzić?

Morwa biała (Morus alba) jest drzewem o szerokiej, nieregularnej koronie. Dorasta do 10-12 m wysokości. W młodości rośnie szybko, później już znacznie wolniej.

Oprócz efektownego pokroju główną ozdobą morwy białej są dekoracyjne liście, które występują na jednej rośnie w dwóch rodzajach (zjawisko heterofilii).

Wszystkie liście są duże, długości 6-18 cm i jasnozielone. Część liści ma równe brzegi lub lekko powcinane i sercowaty kształt, a część jest mocno powcinana, klapowana. Liście niepowcinane przypominają liście lipy i rozwijają się na starych pędach. Mocno klapowane podobne są do liści głogu i pojawiają się na młodych długopędach. Jesienią wszystkie liście morwy przebarwiają się na ładny jaskrawożółty kolor.

Kwiaty pojawiają się w maju wraz z rozwojem liści, ale nie mają dużego znaczenia dekoracyjnego. Są rozdzielnopłciowe – męskie mają kształt kotkowatych kwiatostanów, a żeńskie główkowatych.

Fot. Grzegorz Falkowski (ZSzP)

Owoce morwy białej przypominają jeżyny lub malinysą jadalne i jednocześnie dekoracyjne. Złożone są z niełupek z osnówkami, które tworzą walcowaty owocostan długości 2,5 cm i średnicy 1,5 cm. Rosną w kiściach po kilka sztuk i sukcesywnie dojrzewają, zmieniając kolory.

Młode owoce są białożółte, później stają się różowe i czerwienieją, aż dojrzeją i przebarwią się na czarnofioletowo. Dojrzewają w sierpniu i bardzo szybko opadają. Są miękkie, słodkie w smaku i trochę mdłe, ale smaczne. Można je zjadać na surowo albo przyrządzać z nich dżemy, kompoty lub nalewki.

Uprawa i wymagania

Morwa biała nie ma dużych wymagań i jest ława w uprawie. Najlepiej rośnie na stanowisku słonecznym lub lekko półcienistym, ciepłym, osłoniętym od wiatru. Nie wymaga szczególnie urodzajnej gleby – wystarczy jej lekkie, nawet suche, przepuszczalne podłoże o odczynie lekko kwaśnym lub obojętnym.

Dobrze znosi suszę i zanieczyszczenie powietrza. Drzewo to jest odporne na mróz, jedynie w surowe zimy może przemarzać, ale nawet wtedy szybko się regeneruje i odradza.

Gdzie posadzić?

Morwę wykorzystuje się zwykle do tworzenia naturalnych żywopłotów. Pojedynczo drzewo najlepiej sadzić w ciepłym i osłoniętym od wiatru miejscu w ogrodzie; tam, gdzie opadające owoce nie będą brudzić nawierzchni ścieżki, podjazdu lub tarasu, ani innych elementów małej architektury ogrodowej.

Opracowanie: Związek Szkółkarzy Polskich
Zdjęcie tytułowe: Grzegorz Falkowski (ZSzP)

Więcej o roślinach i ich producentach znajdziesz na: e-katalogroslin.pl

Autor
Morwa biała
Morwa biała
Związek Szkółkarzy Polskich

Stowarzyszenie producentów roślin ozdobnych i owocowych. Publikuje poradniki uprawowe i nie tylko.

Tagi