Logo
Logo

Daglezja zielona odmiana sina

Daglezja zielona, zwana też jedlicą Douglasa to długowieczne wysokie drzewo osiągające w swojej ojczyźnie (Ameryce Północnej) nawet ponad 100 m wysokości. Obok sekwoi jest najpotężniejszym drzewem iglastym. Sprowadzona do Europy w XVIII wieku zyskała popularność jako szybko rosnący gatunek lasotwórczy, uprawiany dla cennego drewna.

Obok wartości gospodarczej jedlicę Douglasa wykorzystuje się jako roślinę ozdobną. Godną uwagi wolniej rosnącą daglezją jest odmianą sina, która doskonale sprawdza się w polskim klimacie.

Spis treści
Jak wygląda? Jak uprawiać? Gdzie posadzić?

Daglezja zielona odmiana sina (Pseudotsuga menziesii var. glauca), zwana też daglezją siną odznacza się wysokimi walorami dekoracyjnymi. Drzewo to rośnie znacznie wolniej od daglezji zielonej. W swoim naturalnym środowisku, w Górach Skalistych, dorasta do 45 m wysokości, natomiast w Polsce do 20 m.

W porównaniu do gatunku odmiana sina wykazuje wyższą odporność mrozową. Tworzy szerokie, stożkowe korony. Swoim pokrojem przypomina świerk pospolity, ale ma mniej regularne ułożenie pędów. Początkowo rośnie szybko, później tempo przyrastania na wysokość słabnie. Roślina długo utrzymuje dolne gałęzie.

Daglezja zielona odmiana sina tworzy ładne, srebrzyste i miękkie w dotyku igły długości około 2 cm, pokryte niebieskim nalotem, ułożone na pędach w sposób sprawiający wrażenie, że są nastroszone. Igły po roztarciu pachną jabłkami.

Pojawiające się u daglezji w maju jajowate szyszki przyciągają uwagę ciekawym zabarwieniem i niezwykłymi łuskami. Mają one około 8-10 cm długości, są zbudowane z szerokich, muszelkowatych i purpurowych łusek nasiennych oraz znacznie dłuższych, wąskich, trójdzielnych, jasnokremowych łusek wspierających. Efektowne szyszki tworzą się nie tylko w wierzchołkowej części korony, ale też na niżej położonych gałęziach.

Fot. Grzegorz Falkowski (ZSzP)

Uprawa i wymagania

Daglezja zielona odmiana sina preferuje klimat morski, o wysokiej wilgotności powietrza. Ma przeciętne wymagania uprawowe, najlepiej rośnie na glebach żyznych, umiarkowanie wilgotnych, przepuszczalnych. Źle rośnie na glebach piaszczystych, suchych, a także podmokłych.

Podczas surowych zim jej igły mogą częściowo przemarzać, co objawia się ich brązowieniem i opadaniem, niemniej drzewa dobrze się regenerują, odtwarzając ulistnienie na młodych pędach.

Gdzie posadzić?

Ze względu na spore rozmiary daglezja zielona odmiana sina znajduje zastosowanie przy obsadzaniu przede wszystkim dużych ogrodów i parków.

Opracowanie: Związek Szkółkarzy Polskich
Zdjęcie tytułowe: Grzegorz Falkowski (ZSzP)

Więcej o roślinach i ich producentach znajdziesz na e-katalogroslin.pl 

Autor
Daglezja zielona odmiana sina
Daglezja zielona odmiana sina
Związek Szkółkarzy Polskich

Związek Szkółkarzy Polskich to stowarzyszenie producentów drzew, krzewów i bylin, a także roślin owocowych. W zielonym ogródku publikuje praktyczne poradniki dot uprawy roślin oraz roślinne nowości.

Tagi
Powiązane rośliny