Duży ogród z domkiem na drzewie | Reportaż ogrodowy

Synom Natalii i Jarka trudno było rozstać się z poprzednim ogrodem, bo chociaż był o połowę mniejszy od obecnego, mieli na trawniku plac z huśtawką i domkiem do zabaw. O przeprowadzeniu się do nowego miejsca chłopcy chętniej pomyśleli dopiero wtedy, kiedy rodzice obiecali, że zbudują dla nich kolejny domek, tym razem na drzewie.

Po dokładnym obejrzeniu okazałego klonu jesionolistnego – ekipa, urządzająca ogród, stwierdziła jednak, że konary mogą nie wytrzymać ciężaru konstrukcji z drewna i kilkorga biegających po niej dzieci. Wtedy architekt krajobrazu, z którą właściciele tworzyli poprzedni ogród i oddali w jej ręce obecny, zaprojektowała konstrukcję na palach, świetnie imitującą typowy domek na drzewie.

Domek dookoła pnia drzewa

Zadaszoną chatkę projektantka umieściła na pomoście, otaczającym gruby pień, a podparła go wysokimi palami z drewna. Wejście na konstrukcję poprowadziła po szerokiej drabinie. Dla bezpieczeństwa dzieci, którym zwykle wpadają do głowy różne ryzykowne pomysły, zasłoniła dostęp do konarów siatką ze sznurka. Dzięki siatce rodzice są spokojni, że malcy nie wejdą z pomostu na wysokie i rozłożyste drzewo.

Przed rozpoczęciem stawiania konstrukcji, ogrodnicy oczyścili koronę klonu ze spróchniałych gałęzi i umiejętnie przycięli zdrowe konary. Korekta korony przyczyniła się do podniesienia bezpieczeństwa użytkowników ogrodu, jak również do odpowiedniego „filtrowania” promieni słonecznych. Przebywanie w rozproszonym półcieniu jest teraz przyjemne, tym bardziej, że starego klonu nie opuścili jego dzicy lokatorzy – ptaki wciąż wiją na nim gniazda i wyśpiewują trele.

Domek długo stanowił atrakcję dla chłopców. Bawili się tam bezustannie. Obecnie interesują się domkiem okresowo, bo równie dużym magnesem jest dla nich rozległy trawnik, na którym grają w piłkę nożną. Mając bardziej różnorodne możliwości zabawy, już nie wspominają o poprzednim ogrodzie. Co innego rodzice, którym brakuje oszklonego i ogrzewanego ogrodu zimowego oraz kwatery warzywnej.

Ten pierwszy zbudują w podcieniu zachodniego tarasu (ma powierzchnię 15 m² i przylega do gabinetu Jarka), a podniesiony warzywnik i zielnik założą w południowo- -zachodnim narożniku posesji. Natalia już posadziła tam mały sad z dwoma brzoskwiniami i morelą.

Zaułek wypoczynkowy na drewnianym podeście zwrócono tyłem do ulicy, a przodem do domu.
Brzozowy zagajnik przed domem zacienia rabaty i krętą ścieżkę.	Dla synów drugim ogrodowym magnesem, oprócz domku na palach, jest trawnik z boiskiem do piłki nożnej.

Zakątek wypoczynkowy w słońcu

Tył budynku skierowany jest na północny wschód i tylko rano główny przydomowy taras skąpany jest w słońcu. Właścicielom w niektórych miesiącach roku brakowało na zewnątrz osłoniętego od wiatrów i dłużej nasłonecznionego miejsca, w którym mogliby wypocząć sami lub w większym gronie. Jednocześnie chcieli, żeby z okien domu wzrok kierował się na ładny, zadbany element architektury ogrodowej, a nie na domy sąsiadów.

W wypoczynkowej strefie posesji, na granicy nasypu ziemnego i niżej położonego trawnika, architekt krajobrazu zleciła wylanie z betonu (z „gruszki”) murku oporowego o wysokości 90 cm, którym osłoniła tył nowo utworzonego placyku. Murek i nasyp z roślinami iglastymi sprawiają, że plac wypoczynkowy jest zaciszny.

Dodatkowo część zakątka obudowała od góry pergolą z kantówki sosnowej, przy której posadziła glicynię. Grunt w obrębie placyku wykończyła podestem z ryflowanych desek modrzewiowych. Podest wzdłuż murku przeznaczyła do ustawiania kompletu mebli, natomiast resztę powierzchni – do organizowania przyjęć, nawet z tańcami „na dechach”.

Murek oporowy pomalowała na biało, a drewno na kolor błękitu wypłowiałego od słońca. Właścicielka udekorowała zakątek ceramicznymi donicami, przywiezionymi z poprzedniego ogrodu i posadziła w nich rośliny jednoroczne z jaskrawymi, żółtymi i pomarańczowymi, kwiatami. Szeroka ścieżka, z łupanych płyt granitu, łączy drewniany taras na gruncie z tarasem przy domu. Właściciele poprosili o zbudowanie z tego trwałego kamienia traktów komunikacyjnych, ponieważ doskonale sprawdzały się na pierwszej działce.

Do podestu z drewna przylega żwirowe poletko, obsypane grubą warstwą żwiru o granulacji 16/32. Na razie stoją na nim tylko fotele z technorattanu, przeznaczone do wypoczynku pod koronkową koroną klonu. Powstanie tam źródełko, cicho ciurkające z kamienia (w pobliżu znajduje się studnia). W strefie wypoczynkowej za domem panuje atmosfera spokoju i relaksu.

Natalia i Jarek wybrali działkę na samym skraju osiedla z jednorodzinnymi domami między innymi dlatego, że rośnie na niej brzozowy zagajnik i okazały rozłożysty klon. Wokół niego zbudowali dla synów drewniany domek na palach.
Wchodzenie na rozłożysty i wysoki klon jesionolistny uniemożliwia dzieciom siatka.	Na nasypie ziemnym stanie ławeczka z widokiem na dom. Nasyp, przylegający do trawnika z boiskiem, celowo obsadzono roślinami bez kolców, wytrzymałymi na uderzenia piłką i deptanie.

Reprezentacyjnie od frontu

Nostalgiczny nastrój nadaje natomiast ton ogrodowi przed domem. To zasługa zastanego na działce brzozowego zagajnika, zacieniającego wejściową ścieżkę. Zagajnik jest tak dekoracyjny, że właściciele usunęli posadzony przez dewelopera, wzdłuż ogrodzenia, żywopłot z żywotników. Chcieli, żeby zagajnik był lepiej widoczny z osiedlowej uliczki. Jednocześnie (na specjalną prośbę Jarka) projektantka urządziła pod brzozami reprezentacyjne rabaty. Wzdłuż ścieżki do budynku zaplanowała obwódkę z żurawek, na rabatach – grupy funkii, liliowców, karłowych różaneczników. Natalia dodała jednoroczne niecierpki.

– Na początku ogród wyglądał jak typowa działka, przygotowana przez dewelopera na potrzeby sprzedaży jednorodzinnego domu na strzeżonym osiedlu – opowiada właścicielka.

– Dom otaczał trawnik, a trawnik – rzędy zimozielonych żywotników i kilka drzew iglastych. Sterczące jak żołnierze w szyku tuje w małym ogrodzie wyglądają zazwyczaj źle, bo zmniejszają przestrzeń i ograniczają widoki, jednak w większej przestrzeni stanowią neutralne zimozielone tło dla innych roślin i ogrodowej architektury. Nasza działka rozciąga się na powierzchni 2000 m2, więc sztywne w formie żywopłoty nie przeszkadzały, z wyjątkiem części frontowej, w zagospodarowywaniu terenu.

Zastanawiałam się, jaki styl ogrodu pasuje do obecnej działki. Klasyczna elegancka bryła domu z góry narzucała urządzenie przynajmniej fragmentu ogrodu w stylu formalnym. Jego elementy pojawiły się w przetworzonej formie przed budynkiem. W wypoczynkowej strefie, wolałam mieć jednak nieformalne klomby z hortensjami, a przede wszystkim z ulubioną lawendą i słodko pachnącymi floksami, które pamiętam z ogrodu cioci.

Główny taras o powierzchni 20 m2 skierowany jest na północny wschód i tylko rano dociera na niego słońce. Przy zachodnim bocznym tarasie właściciele zbudują ogród zimowy.
Murek oporowy i pergola tworzą zaciszny kącik do wypoczynku.	Do podestu z drewna przylega żwirowe poletko, na którym w przyszłości powstanie źródełko, cicho ciurkające z kamienia.

Mała dąbrowa w ogrodzie Dąbrowskich

Z użytkowania poprzedniego ogrodu Natalia i Jarek wynieśli naukę, żeby nie dosadzać roślin wszędzie tam, gdzie tylko jest miejsce, niszcząc założenie zaprojektowane przez fachowca. Wcześniej lubili odwiedzać sklepy ogrodnicze i kupować rośliny, które im się podobały. Niestety, potem niepotrzebnie zagęszczały pierwotną kompozycję. W obecnym ogrodzie starają się już tak nie postępować. Wyjątek zrobili tylko dla kilku drzew, ważnych ze względów sentymentalnych. Koniecznie chcieli mieć znowu lipę, bo lipy Stasi w poprzedniego ogrodu nie można było już przenieść. Ponadto, każdy męski przedstawiciel rodziny posadzi wkrótce na działce własny dąb. Mała dąbrowa powstanie na cześć ich nazwiska. Architekt krajobrazu przygotowała już miejsce!

Tekst i zdjęcia: Lilianna Jampolska