Zatrwian tatarski Goniolimon tataricum

Zatrwian tatarski (Goniolimon tataricum) to bylina należąca do rodziny ołownicowatych (Plumbaginaceae). W środowisku naturalnym występuje w Europie, Azji oraz Afryce Północnej.

Posiada wzniesiony, kępiasty pokrój. Osiąga do 40cm wysokości. Liście są długie, lancetowate lub łopatkowate, zebrane w rozetę. Kwitnie od czerwca do września. Kwiaty są drobne, białe, zebrane w okazałe wiechowate kwiatostany.

Wymagania i uprawa

Zatrwian wymaga stanowisk słonecznych, ciepłych. Preferuje gleby przepuszczalne, zasobne w składniki pokarmowe, bogate w wapń. W ciężkich, podmokłych podłożach szybko jest porażany przez choroby grzybowe. Roślina jest mrozoodporna. Wytrzymuje krótkotrwałe susze (jedynie młode okazy trzeba podlewać). Nasiona wysiewa się do rozsadnika w kwietniu, sadzonki wysadza do gruntu pod koniec lata. Zatrwian warto dokarmiać nawozami organicznymi. To gatunek łatwy w uprawie - nie wymaga specjalnych zabiegów pielęgnacyjnych.

Zastosowanie

Bylinę można uprawiać w ogrodzie na słonecznych rabatach oraz w ogrodach skalnych. Główną jej funkcją jest jednak dostarczanie materiału na suche kompozycje oraz kwiat cięty. Kwiaty ścina się w początkowym okresie kwitnienia. Gatunek dobrze komponuje się w ogrodach urządzanych w stylu śródziemnomorskim.

Tekst: Michał Mazik, zdjęcie: Ettrig - Own work, CC BY-SA 4.0, Link