Z czego zrobić nawierzchnie podjazdów?

Naturalnie i z umiarem – to wskazówka dla każdego, kto planuje utwardzanie nawierzchni w ogrodzie: warto to zrobić tylko tam, gdzie to konieczne. Nadmiar kostki może sprawić, że otoczenie domu będzie wyglądało jak stacja benzynowa albo parking przed firmą, trzeba też będzie zastosować specjalne rozwiązania do odprowadzania wody deszczowej.

Umiar jest wskazany zwłaszcza wtedy, gdy decydujemy się na kostkę betonową, która jest produkowana w przeróżnych kolorach i kształtach. Roślinność ogrodowa najlepiej wygląda w zestawieniu z naturalnie wyglądającymi ścieżkami o stonowanej kolorystyce. Choć więc firmy prezentują przy swych siedzibach nawierzchnie w wymyślne wielobarwne wzory, warto pamiętać, że w ogrodzie lepiej wyglądają dróżki jednobarwne.

Wśród dostępnych obecnie materiałów na nawierzchnie ogrodowe wiele jest nowych wzorów. Są na przykład elementy betonowe imitujące podkłady kolejowe lub drewniany parkiet ogrodowy. Kostki i płyty betonowe mogą doskonale imitować kamień. Nowym materiałem jest wytrzymała kostka lepla, wytwarzana z plastiku i wiórów drewnianych.

Podjazd wykonano z betonowych płyt ażurowych. Pozostałą część nawierzchni przed domem ułożono z kostki betonowej. Nawierzchnia ta ma ciekawy, geometryczny kształt, ponadto w jej obrębie urządzono kilka kwietników

Typowymi materiałami na podjazd są betonowe płyty ażurowe, beton odciskany i kostka lepla; można też użyć niektórych materiałów stosowanych także na ścieżki: kostki betonowej i kamiennej oraz klinkieru.

Betonowe płyty ażurowe fot. Poz-Bruk

Betonowe płyty ażurowe

Z płyt tych można ułożyć trwałą nawierzchnię betonowo-trawiastą, która jest przepuszczalna dla wody. Betonowe płyty ażurowe dostępne są w różnych kolorach.

Wymiary płyt: 40 × 60 cm. Ułożenie takiej nawierzchni najlepiej zlecić fachowcom.

Beton odciskany

Nawierzchnia z betonu odciskanego, nazywanego także stemplowanym, dzięki różnym fakturom i barwieniu może imitować deski, płyty kamienne (piaskowiec, granit) czy cegłę.

Wykonanie nawierzchni z betonu odciskanego najlepiej zlecić wyspecjalizowanej firmie. W miejscu planowanego podjazdu układa się beton klasy B25 zbrojony włóknami polipropylenowymi. Po ułożeniu barwi się go powierzchniowo na wybrany kolor, a następnie nanosi barwiony utwardzacz i odciska stemplem wzór. Po zaimpregnowaniu beton odciskany staje się mrozoodporny i nienasiąkliwy. Ze względu na to, że nawierzchnia jest nieprzesiąkliwa, wymaga odprowadzania wody deszczowej, dlatego nie jest zalecana na duże powierzchnie.

Nawierzchnia z kostki lepla nie deformuje się pod wpływem promieni słonecznych i nie wymaga konserwacji fot. Pregio

Kostka lepla

Produkowana w trzech kolorach: czerwonym, brązowym, zielonym z tworzywa pod nazwą chylon, zawierającego 55% plastiku (HDPE – polietylen wysokiej gęstości i PP – polipropylen) oraz 45% wiórów drewnianych – odpadów potartacznych. Zużyte elementy można w 100% ponownie przetworzyć.

Nawierzchnia z kostki lepla jest antypoślizgowa i odporna na działanie chemikaliów.

Wymiary kostki – 40 × 40 × 4,5 cm.

Kostka betonowa

Kostka może mieć kształt prostokątny, sześciokątny lub nieregularny, a kolor: szary, biały, żółty, czerwony, brązowy, zielony, grafitowy lub niebieski. Kostkę w intensywnym kolorze nieco trudniej jednak skomponować z elewacją budynku czy elementami ogrodzenia.

Z kostki betonowej można układać nawierzchnie o prostych lub krzywoliniowych zarysach, z prostoliniowymi lub falistymi wzorami fot. Drewbet

Nawierzchnie z betonowej kostki brukowej przepuszczają wodę dzięki wypełnionym piaskiem szczelinom. Uszkodzone elementy nawierzchni można łatwo wymienić.

Producenci oferują kostkę antypoślizgową, która zapewnia bezpieczniejsze poruszanie się po ścieżkach podczas deszczu, a także zimą. Szorstką powierzchnię kostka zawdzięcza drobinkom skał oraz piasku, które po wstępnym związaniu betonu zostają odsłonięte przez wypłukanie z jej  powierzchniowej warstwy zaczynu cementowego.

Nawierzchnie ścieżek można wybrukować kostką samodzielnie, ale wykonanie podjazdu najlepiej zlecić doświadczonej ekipie, która ustabilizuje grunt i ułoży na nim odpowiedni podkład.

Kostkę warto kupować z kilkuprocentowym zapasem na naprawy, bo później dokupiona może mieć nieco inną barwę. Razem z kostką powinno się kupić krawężniki do ustabilizowania obrzeży nawierzchni.

Klinkier

Powierzchnia klinkieru może być gładka lub z fakturą, a barwa – grafitowa, żółta, czerwona lub brązowa; produkuje się też  klinkier cieniowany.

Klinkier wytwarza się z gliny i piasku przez wypalanie w bardzo wysokiej temperaturze, dzięki czemu uzyskuje się materiał odporny na ścieranie, nienasiąkliwy i niewrażliwy na działanie substancji chemicznych (w tym oleju silnikowego). Znakomicie nadaje się na nawierzchnie podjazdów, a także ścieżek. Jest mrozoodporny, nie wymaga impregnacji i łatwo usunąć z niego śmieci, glony, mchy i porosty. Nie zmienia koloru ani intensywności barwy  (nie płowieje) pod wpływem warunków atmosferycznych.

Kostka kamienna

Ma ona najczęściej nieregularny kształt zbliżony do prostopadłościanu. Można z niej układać nawierzchnie jednobarwne albo wzorzyste. Wyglądają szlachetnie i naturalnie, a ich  barwy w odcieniach szarości, beżu, aż po czerń są bardzo trwałe. Nic więc dziwnego, że kamień naturalny jest wysoko ceniony nie tylko przez inwestorów budujących domy o wysmakowanej architekturze.

Na nawierzchnie zwykle stosuje się: granit, bazalt, sjenit, a więc skały twarde, nienasiąkliwe, niepodatne na zanieczyszczenia, odporne na ścieranie, ale też piaskowiec i wapień – skały miękkie, nasiąkliwe, mniej odporne na ścieranie; rzadziej wykorzystuje się takie skały jak marmur, kwarcyt, porfir i serpentynit.

Małgorzata Cuch