Bezpieczna instalacja oświetlenia wody w ogrodzie

Instalacja elektryczna, w tym również lampy, przeznaczona do kontaktu z wodą musi być na tzw. bezpieczne napięcie – 12 lub 24 V. Lampy podwodne i pływające są produkowane wyłącznie jako niskonapięciowe. Oprawy zewnętrzne muszą być zasilane przez specjalny transformator bezpieczeństwa, w którym uzwojenia pierwotne i wtórne są rozdzielone, co daje pewność, że w części instalacji za transformatorem nie pojawi się napięcie 230 V.

Transformator umieszcza się wewnątrz budynku, by był zabezpieczony przed wpływami atmosferycznymi. Taka instalacja bardzo niskiego napięcia nie wymaga dodatkowych zabezpieczeń, a zasilać z niej można nawet źródła światła w basenie czy oczku wodnym (oczywiście umieszczone w wodoszczelnych oprawach). Takiej instalacji nie stosuje się jednak do zasilania lamp dużej mocy (kilkaset W), bo wymagałoby to kosztownych transformatorów i przewodów o bardzo dużych przekrojach.

Fot. Delta Light/Come

Instalacja o napięciu 230 V ułożona na zewnątrz budynku musi być zabezpieczona odrębnym (dodatkowym) wyłącznikiem nadprądowym oraz różnicowoprądowym o prądzie zadziałania nie większym niż 30 mA. Czasem stosuje się nawet wyłączniki o czułości 15 mA. Jego działanie trzeba sprawdzać za pomocą przycisku „test” nie rzadziej niż raz w miesiącu.

Układanie kabli

Kable układa się w ziemi; mają one specjalną izolację, odporniejszą niż przewody układane w pomieszczeniach. Najczęściej wystarcza, jeśli ich żyły mają przekrój nie większy niż 2,5 mm², jednak ich grubość powinien dobrać elektryk, uwzględniając przyszły pobór mocy. Kable czasem osłania się dodatkowo rurkami (karbowanymi lub sztywnymi – nawet metalowymi), zwłaszcza w miejscach, w których w przyszłości w grunt wrosną korzenie drzew lub krzewów. Wytrzymała rurka chroni przewód przed uszkodzeniami, a w razie konieczności umożliwia jego wymianę bez niszczenia korzeni roślin.

Uwaga! Wszelkie połączenia kabli powinny się znaleźć powyżej poziomu terenu, np. wewnątrz opraw oświetleniowych, a nie w gruncie, bo są najsłabszymi punktami instalacji i to one zwykle ulegają uszkodzeniu. Głębokość, na jakiej układa się kable, powinna wynosić minimum 0,5 m, bo umieszczone płycej mogłyby zostać łatwo uszkodzone podczas prac w ogrodzie. 10-15 cm powyżej przewodu układa się pas niebieskiej folii ostrzegawczej.

Zdjęcie tytułowe: Mikes Photos/Pexels