Ledeburia kępiasta / Cebulica srebrzysta Ledebouria socialis

Ledeburia kępiasta (Ledebouria socialis), nazywana też cebulicą srebrzystą, lilią lamparcią lub rośliną sześcianową, to nieduża, cebulowa bylina z rodziny szparagowatych (Asparagaceae). Gatunek pochodzi z Afryki Południowej, gdzie zasiedla trudne środowiska z okresowymi suszami (np. sawanny), ale jest też uprawiany w wielu innych rejonach świat jako roślina ozdobna, zwykle doniczkowa.

Jak wygląda ledeburia kępiasta?

Ledeburia kępiasta dorasta do ok. 10-15 cm wys, a w porze kwitnienia do ok 20-25 cm wys. Roślina rozwija z podziemnej, pękatej cebuli, zwieńczonej wydłużoną szyjką wąskie, lancetowate lub trójkątne, mięsiste, sukulentowate liście, których blaszka z wierzchu jest srebrzystobiała i pokryta ciemnozielonym, cętkowanym wzorem, a od spodu purpurowa lub fioletowa. Liście obejmują u podstawy wierzchołek cebuli lub pędu pochewką i mocno rozkładają się na boki. Umaszczenie liści bywa bardzo zmienne i w dużej mirze zależy od stopnia nasłonecznienia stanowiska uprawy.

Ledeburia kępiasta zakwita w różnych terminach, zwykle od wiosny do jesieni. W okresie kwitnienia rozwija małe, dzwonkowate, kremowo-zielone, paskowane, zwisające do dołu na wygiętych, zaróżowionych szypułkach kwiaty, zebrane po kilkanaście lub kilkadziesiąt na szczycie dość grubego, mięsistego, walcowatego, wzniesionego pędu w gęste, groniaste kwiatostany. Po rozwinięciu każdy z kwiatów ukazuje żółte pylniki i fioletowe nitki pręcikowe. Jeśli kwiaty zostaną zapylone, przekształcają się w owocostany (torebki), zawierające drobne, ciemne nasiona.

Każda cebula żyje zwykle 2-4 lata po czym zamiera. W międzyczasie tworzy jednak liczne cebulki przybyszowe, rozrastające się w duże kolonie.

Jakie wymagania ma ledeburia kępiasta? Jak ją uprawiać?

Ledeburia kępiasta oczekuje jasnego lub lekko półcienistego stanowiska (w bardzo widnych miejscach z lekko rozproszonym światłem będzie ładniej wybarwiona) oraz dobrze zdrenowanego, przepuszczalnego, umiarkowanie wilgotnego, a nawet suchego podłoża (np. dla kaktusów i sukulentów). Roślina przez cały rok wymaga również dość wysokiej temperatury, która latem powinna wynosić ok. 20-25°C, a zimą, w okresie spoczynku ok. 15-18°C.

Ledeburia kępiasta znakomicie rozmnaża się przez cebulki przybyszowe, które tworzy chętnie i w dużych ilościach.

Pielęgnacja, czyli jak dbać o ledeburię?

• Ledeburia potrzebuje skąpego nawadniania, dlatego należy podlewać ją dopiero wtedy, gdy ziemia w doniczce wyraźnie przeschnie.
• Rośliny nie trzeba też przycinać, ani nawozić.
• Jeśli chcemy doczekać się kwiatów, musimy natomiast zapewnić ledeburii okres zimowego spoczynku w niższych temperaturach (15-18°), ograniczając w tym czasie jej podlewanie do niezbędnego minimum.
• Starsze, mocno rozrośnięte i zagęszczone rośliny można co jakiś czas odmłodzić, pobierając z nich kilka cebulek, które następnie sadzi się do nowych doniczek (cebulki w 1/3, a nawet połowie powinny wystawać wraz z szyjką ponad powierzchnię podłoża).
• Ledeburia kępiasta nie jest podatna na ataki chorób i szkodników, jednak bardzo nie lubi mokrego podłoża, które może doprowadzić do pojawiania się chorób grzybowych lub gnicia cebul.

Zastosowanie ledeburii kępiastej – gdzie dobrze się prezentuje?

Ledeburia kępiasta to niezbyt duża, ale ciekawa roślina o egzotycznym wyglądzie, która może być niebanalną ozdobą parapetu lub okna kwiatowego. Ponieważ korzeni się płytko i szybko rozrasta w duże kolonie, najlepiej prezentuje się w płaskich, obszernych misach lub donicach jako soliter. Zestawiana z innymi roślinami, mogłaby szybko je zagłuszyć, sama tracąc przy tym na atrakcyjności.

Popularne odmiany

• 'Scilla Violacea' – o srebrno-zielonych liściach z oliwkowymi cętkami

Zdjęcia: andiafaith, Thijs de Graaf, SoniaBonet, furiarossa, Khairil / AdobeStock

Czy w opisie są wszystkie informacje, których szukałaś/-eś? Daj znać w komentarzu!