Sosna żółta

Opis rośliny

Sosna żółta (Pinus ponderosa) to jeden z nielicznych gatunków tzw. sosen trójigielnych, czyli takich u których igły są zebrane w pęczki po trzy sztuki. W ojczyźnie – USA, tworzy ona drzewa dorastające do ok. 50 m wysokości. W Polsce najwyższe drzewa tego gatunku osiągają do 30 m wysokości. W młodości ich korony są wąskostożkowe i regularne, potem stają się szersze i luźniejsze.

Pędy grube i sztywne – żółto brązowe a czasem nawet pomarańczowe, złamane wydają przyjemny cytrynowy zapach. Gatunek ten cechuje zmienna liczba igieł w pęczku, co często rodzi problemy z właściwym rozpoznaniem gatunku. Najczęściej są trzy igły w pęczku, ale zdarzają się dwie a nawet pięć!

Prawdopodobnie w uprawie spotykane są także liczne mieszańce, pochodzące od bardzo podobnego gatunku – sosny Jeffreya (P. jeffreyi), który od sosny żółtej odróżniają głównie igły o szarym lub niebieskawym zabarwieniu.

Igły sosny żółtej są długie – do 25 cm, grube i ciemnozielone. Na roślinach utrzymują się przez trzy lata. Szyszki duże, do 15 cm długości i 6 cm średnicy, jajowate, skupione po kilka na pędzie. Szyszki po odpadnięciu z rośliny mają charakterystycznie wyrwane nasady – które pozostają przytwierdzone do gałęzi drzew. Kora młodych drzew jest szara a na starszych spękana na duże, żółtobrązowe płaty.

Wymagania i uprawa

Sosna żółta należy do zdecydowanie łatwych w uprawie. Ma bardzo małe wymagania glebowe i może rosnąć nawet na bardzo suchych, żwirowych glebach. Nie wymaga ona nawadniania nawet w okresach suszy. Jak większość sosen nie toleruje cienia i powinna być sadzona na zdecydowanie słonecznych stanowiskach.

Nie lubi wilgotnego klimatu dlatego lepiej unikać jej sadzenia w pasie nadmorskim. Jest odporna na zanieczyszczenie powietrza dlatego z powodzeniem może być sadzona w miastach i terenach przemysłowych. Wykazuje pełną mrozoodporność na terenie Polski zachodniej i centralnej.

W północno- wschodniej części kraju w wypadku bar

dzo ostrych zim mogą czasami wystąpić uszkodzenia mrozowe (szczególnie dotyczy to mieszańców z sosną Jeffreya). Sosna ta należy do gatunków rzadko atakowanych przez choroby i szkodniki. Należy się jednak liczyć z normalnym, fizjologicznym zjawiskiem stopniowego zamierania dolnych gałęzi i corocznym, jesiennym opadaniem starych igieł.

Promocje

0

Active Komposter - przyspiesza kompostowanie – 4 kg | Target

1

Osłonka doniczka Ø300 mm Frida – biała – Lamela

2

Nawóz z Pokrzywy 250 ml – Organiczny Płynny – Sumin

3

Maść Ogrodnicza, do ochrony roślin po cięciu – 350 g

Gdzie posadzić?

Sosna żółta to typowy gatunek do nasadzeń soliterowych, gdyż tylko pojedynczo posadzone drzewa mogą ukazać swoje właściwe piękno. Nasadzenia pojedyncze powodują także to, że rośliny są dobrze doświetlone i dłużej utrzymują dolne gałęzie. Jest to niezwykle plastyczny gatunek, który świetnie pasuje do wszelkiego typu ogrodów: od surowych, modernistycznych założeń aż po klasyczne ogródki wiejskie.

Ze względu na głęboki system korzeniowy warto do kompozycji z sosnami użyć gatunków wrzosowatych, które z kolei płytko się korzeniąc mają w pobliżu sosny dobre warunki do rozwoju. Dodatkowo corocznie opadające igły sosnowe zakwaszają i ściółkują glebę, co sprzyja uprawie roślin wrzosowatych. Do sosny zawsze pasującym dodatkiem są także trawy i turzyce.

Opracowanie: Związek Szkółkarzy Polskich; zdjęcie tytułowe: Gerry from Fort St. John, BC, Canada / Pine Cones / CC BY-SA 2.0 / Link Więcej o roślinach i ich producentach znajdziesz na e-katalogroslin.pl