Odwodnienie nawierzchni ogrodowych

Czy każda nawierzchnia utwardzona wymaga odwodnienia?

Odwodnienie nawierzchni jest konieczne w przypadku tych nieprzepuszczalnych, na przykład pokrytych płytami lub kostką betonową, klinkierową bądź kamienną, lub wykonane z betonu stemplowanego. Nie trzeba natomiast odwadniać nawierzchni, które umożliwiają wsiąkanie wody w głąb gruntu (oczywiście pod warunkiem, że grunt pod nimi ma wystarczającą chłonność).

Do przepuszczalnych, a więc niewymagających odwadniania, należą nawierzchnie utwardzone plastikową kratką trawnikową, betonowymi płytami ażurowymi, a także nawierzchnie betonowo-, ceramiczno- lub kamienno-trawiaste: z kostki kamiennej, klinkierowej lub betonowej ułożonej z odstępami lub mającej otwory na trawę, które wypełnia się piaskiem lub ziemią urodzajną, by następnie posiać w nich trawę lub uprawiać rośliny odporne na deptanie.

Schemat odwodnienia: (a) liniowego i (b) punktowego

Sposoby odwodnienia nawierzchni utwardzonych

► Odwodnienia liniowe

Najpopularniejsze, bo dość proste do wykonania. Polegają na odprowadzaniu wody systemem połączonych ze sobą i tworzących kanały odwadniające korytek przykrytych rusztami. Teren nawierzchni powinien być uformowany ze spadkiem w kierunku kanałów. Woda z korytek spływa następnie do studzienek osadnikowych, a potem do odbiornika – kanalizacji deszczowej lub układów chłonnych.

Korytka umieszcza się zwykle w poprzek podjazdu lub chodnika prowadzącego od furtki do domu lub – jeśli ich nawierzchnia jest długa i płaska – wzdłuż, przez jej środek.

Uwaga! Układanie kanału przy brzegu nawierzchni nie jest wskazane, bo grunt, który z nią sąsiaduje, może zamulać korytka oraz blokować odpływ.

►Odwodnienia punktowe

Są to studzienki z tworzywa lub betonu, z osadnikiem i wpustem żeliwnym. Woda z nawierzchni uformowanej ze spadkiem w kierunku studzienki spływa do jej wnętrza, a następnie jest odprowadzana do odbiornika.

Jak wykonuje się odwodnienie liniowe?

1. Najpierw wyznacza się przebieg kanału, w którym na ławie betonowej zostaną umieszczone korytka odpływowe. Wzdłuż wyznaczonej linii wykonuje się wykop głębokości ok. 30 cm.
2. Na dnie wykopu układa się warstwę betonu, by utworzyć ławę wysokości 10–15 cm i szerokości ok. 30 cm. Powinno się jej nadać spadek 1–2 %, niezbędny do sprawnego spływania wody korytkami.
3. Następnie układa się elementy systemu, zaczynając od tego, który będzie znajdował się najniżej, czyli od studzienki osadnikowej. W następnej kolejności układamy korytka, łącząc je ze sobą na wpust. Na końcu pierwszego i ostatniego korytka powinna znajdować się ścianka czołowa lub ścianka z odpływem.
4. Na końcu montuje się ruszty. Ich górna krawędź powinna znajdować się ok. 5 mm poniżej nawierzchni.

Tekst: Małgorzata Cuch